-
1 potłu|c
pf Ⅰ vt 1. (porozbijać) to break, to shatter [naczynia, lampy, szyby]- potłuczone szkło broken glass2. (uderzyć mocno) to bruise- upadając, potłukł sobie głowę/rękę as he fell, he bruised his head/arm- miał potłuczone kolana his knees were bruisedⅡ potłuc się 1. (ulec rozbiciu) [naczynia, szyby] to break 2. (doznać obrażeń ciała) to get bruised- potłukł się mocno, spadając z drzewa as he fell from the tree he got severely bruisedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > potłu|c
См. также в других словарях:
potłuc — dk XI, potłuctłukę, potłuctłuczesz, potłuctłucz, potłuctłukł, potłuctłuczony, potłuctłukłszy 1. «rozbić na kawałki (zwykle kilka przedmiotów kolejno) albo bijąc w coś zniszczyć, uszkodzić w wielu miejscach; porozbijać» Potłuc talerze, szklanki.… … Słownik języka polskiego
